Amadyna wspaniała-opis gatunku

Kiara

Amadyna wspaniała (Poephila gouldiale)

Amadyna wspaniała jest najchętniej obecnie hodowaną amadyną, ze względu na atrakcyjne ubarwienie i wiele nowych mutacji barwnych. Należy do rodzaju astryldów (Estrildidae).
Dzika amadyna wspaniała żyje w północnej Australii, gdzie występuje w dwóch odmianach: czerwono- i czarnogłowej. Występują także osobniki pomarańczowo-głowe, jednak są znikomą częścią populacji. Ich naturalnym środowiskiem są otwarte obszary trawiaste w pobliżu wód.
Samce i samice są ubarwione jednakowo, upierzenie samicy jest nieco bardziej matowe i mniej intensywne. Wierzch ciała i pokrywy skrzydeł są zielone, lotki szaro-brązowe. Pióra nadogonowe są jasnoniebieskie. Sterówki czarne, z których dwie środkowe są znacznie dłuższe. Pierś barwy intensywnie fioletowej, wyraźnie odgraniczona od reszty ciała. Brzuch żółty. Pióra podogonowe białe. Głowa czerwona i błyszcząca, wyraźnie odgraniczona czarnym paskiem, w dolnej części szerszym i połączonym z gardłem. Czarny pasek jest okolony drugim paskiem- turkusowoniebieskim, który najszerszy jest na głowie. Dziób białawy z czerwonym końcem. Nogi żółte. Młode ptaki są oliwkowo-szare.
W niewoli wyhodowano cały szereg odmian barwnych najróżniejszych kombinacji barwnych, których nie sposób tu wymienić.
Wielkość tej amadyny to 13-14cm.

Fot. B.M.Baczyńska

Rozmnażanie: Amadyna wspaniała składa 4-6, a nawet i 8 białych jaj, które wysiaduje 13-14 dni. W ciągu dnia ptaki zmieniają się w wysiadywaniu jaj, natomiast w nocy razem siedzą na gnieździe.
Wyklute pisklęta mają na woskówce dzioba świecące w ciemności brodawki, a wewnątrz gardła charakterystyczny układ plamek, dzięki którym rodzice mają ułatwione karmienie w ciemnych dziuplach, gdzie ptaki te często gniazdują. (Najczęściej są to dawne gniazda papug). W trakcie karmienia młodych amadyny żywią się niedojrzałymi nasionami traw, zielonymi częściami roślin i termitami. Nowo wyklute pisklęta są pokryte różową skórą i gołe, nie posiadają puchu. Młode opuszczają gniazdo po 22-24 dniach, do którego wracają jeszcze na noc. Od drugiego dnia po opuszczeniu gniazda młode zaczynają samodzielnie pobierać pokarm, ale jeszcze przez 14 dni są dokarmiane przez rodziców. Później są już zupełnie samodzielne. U 8-10 tygodniowych ptaków zaczyna się okres pierzenia, trwający 6-8 tygodni (niekiedy okres pierzenia się przedłuża).
Amadyny wspaniałe najlepiej jest hodować w klatkach, w których mieści się jedna para. Poza okresem lęgów odpowiednia dla nich jest również woliera różnogatunkowa zasiedlona ptakami podobnej wielkości i o takich samych wymaganiach środowiskowych, lub duża klatka w której trzymamy tylko amadyny wspaniałe. Klatka dla pary amadyn powinna mieć wymiary minimalne: dł. 80cm, szer. 60cm, wys. 60cm. Na jednym boku klatki wiesza się budkę lęgowa o wymiarach: 15*15*15cm. Wysokość przedniej ścianki wynosi 10cm, resztę stanowi otwór, umieszczony u góry.
Zdarza się, że gdy młode już opuszczają gniazdo na dzień, rodzice szykują się do następnego lęgu i samiczka zaczyna składać jaja. Najlepiej wtedy podmieniać jaja w miarę znoszenia na sztuczne, zaś te zniesione trzymać w pudełeczku na warstwie kanaru lub prosa, nie zapominając o obracaniu ich i zachowaniu odpowiedniej temperatury. Jeśli zostawimy jaja w gnieździe, podczas gdy poprzedni miot jest jeszcze z rodzicami i wraca na noc do gniazda, młode ptaszki najprawdopodobniej uszkodzą jajka swoimi pazurkami. Jajka wkładamy z powrotem do gniazda w momencie zniesienia 5-tego. Wtedy tez mija okres, kiedy poprzedni lęg jest już gotowy by rozpocząć samodzielne życie, możemy więc młode ptaszki umieścić w klatce-fruwajce.
Bywa, że samiczka nie chce wysiadywać swoich jaj, chociaż są to sytuacje wyjątkowe. Wtedy z powodzeniem możemy podłożyć jajka gniazdującej mewce, która odchowa pisklęta jak swoje własne.