Astryld trzcinowy (Neochmia ruficauda)- opis gatunku

Kiara

Astryld trzcinowy, krasnogonek oliwkowy, Neochmia ruficauda syn.Bathilda ruficauda

Ptak ten żyje w Australii, gdzie występuje w pięciu podgatunkach i zwany jest jako "szpakozięba". W hodowli domowej mamy do czyczenia z dwoma podgatunkami: Bathilda ruficauda ruficauda i Bathilda ruficauda clarescens.
Jest to ptaszek zwinny, o ciekawym upierzeniu, wielkości ok.12cm. Dyformizm płciowy nie występuje, samica jest może trochę bardziej matowo upierzona. Ptaki te, chcąc dobrać udane pary rozpłodowe, najlepiej trzymać w wolierze w grupie młodych ptaków własnego gatunku, gdyż wtedy istnieje największa szansa na dobranie udanych par- a nie każdy samiec spodoba się samicy i odwrotnie. Są to ptaki monogamiczne, które raz połączone powinny pozostać razem do końca życia. Przy stracie jednego z partnerów powtórne łączenie albo się nie udaje, albo trwa kilka lat.

Fot. B.M.Baczyńska

Poza sezonem lęgowym astryld trzcinowy może żyć w wolierze w parach z innymi gatunkami z rodziny astryldów, w stosunku do osobników swojego gatunku może być agresywny. Kiedy zbliża się pora lęgów, należy parę astryldów przenieść do klatki lęgowej o wymiarach minimalnych: 90*60*50cm, wyposażonej w budkę lęgową o wymiarach: 15*15*20cm i średnicy otworu wejściowego 5 cm. W budce takiej samiczka buduje gniazdo, korzystając z materiału dostarczanego przez samca. Budowa gniazda trwa 2 dni, i może być ono ładnie zbudowane, a może tez składać się z luźnych patyków.
Samica składa 4-6 białych jaj, z których po 11-14 dniach wykluwają się młode. Pisklęta wysiadują oboje rodzice. Para podczas sezonu lęgowego może wyprowadzić nawet i 5 lęgów, jednak nie należy jej na to pozwolić, mając na względzie kondycję zdrowotną samiczki. Po 3-cim lęgu należy zabrać budki lęgowe, a ewentualnie zniesione jaja zabierać.
Podczas karmienia młodych ptakom należy podawać białko pochodzenia zwierzęcego: jajo z dodatkiem biszkopta i tartej marchwi (zawiera karoten), a także: larwy mączniaków, mrówcze czerwie, mszyce, suszone rozwielitki. Oprócz tego należy wzbogacić pokarm o zieleninę: sałatę, kiełki, liście szpinaku, mniszka lekarskiego, rdestu ptasiego. Codziennym pokarmem astryldów jest proso zwyczajne, kanar, rzepak, siemię lniane, proso murzyńskie, oraz nasiona różnych traw, w tym babki lancetowatej, podawanej w kłosach.

Ptaki te występują w także w kilku mutacjach barwnych, np pastel, szek, lutino.
Bywa, że łączą się w pary z astryldami innych gatunków, dając bezpłodne hybrydy międzygatunkowe.